metodzie laserowej
Encyklopedia PWN
poligr. zestawianie znaków pisma drukarskiego i in. elementów graficznych zgodnie z zasadami edytorskimi (krój i stopień pisma, odstępy między znakami, format kolumny i in.) oraz z projektem typograficznym przyszłej publikacji;
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
związki koordynacyjne, związki kompleksowe, kompleksy,
złożone cząsteczki lub jony (kationy, aniony), w których atom (lub jon) zw. atomem (jonem) centralnym jest połączony za pomocą wiązania koordynacyjnego z ligandami — jonami lub cząsteczkami obojętnymi.
jedna z metod geodezji satelitarnej, stosowana do wyznaczania geoidy i parametrów pola grawitacyjnego Ziemi na obszarze mórz i oceanów oraz do badania pływów oceanicznych, prądów mor., falowania oceanów i mórz, a także do badania zmian grubości pokrywy lodowej obszarów okołobiegunowych.
geodeta i kartograf;
metoda zmniejszania energii kinetycznej atomów, czyli schładzania ich do bardzo niskich temperatur (rzędu 0,1 µK), oraz utrzymywania ich przez pewien czas w małym obszarze, wykorzystująca światło laserowe i pole magnetyczne;
